Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Limanowej

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2017r.

Sąd Rejonowy w Limanowej II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Kulik

Protokolant: st.sekr. sąd. Jolanta Surdziel

w obecności Prokuratora: ///

po rozpoznaniu w dniu 22.05.2017r. sprawy karnej:

M. C. ur. (...) w L. syna S. i M. z d. K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 18 lutego 2017r. w L. oraz M. rejonu (...) stosował wobec funkcjonariuszy KP M. mł. asp. T. L. oraz st. sierp. T. O. groźbę bezprawną pomówienia ich o przyjęcie korzyści majątkowej w celu zmuszenia ich do zaniechania prawnej czynności służbowej polegającej na jego zatrzymaniu, a nadto znieważył pokrzywdzonych podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych używając wobec nich słów powszechnie uznanych za obelżywe

- to jest o przest. z art. 224 § 2 k.k. i art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

I.  Uznaje oskarżonego M. C. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, stanowiącego przestępstwa z art. 224§2 k.k. i art. 226§1 k.k w zw. z art. 11§2 k.k. i na mocy art. 224§2 k.k. w zw. z art. 11§3 k.k. oraz przy zastosowaniu art. 37a k.k. wymierza oskarżonemu karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym, na poczet której na mocy art. 63§1 k.k. zalicza oskarżonemu zatrzymanie od dnia 18.02.2017r. od godziny 22:30 do dnia 20.02.2017r. do godz. 11:55

II.  Na mocy art. 34§ 3 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt 2 k.k. zobowiązuje oskarżonego M. C. do przeproszenia pokrzywdzonych T. L. i T. O..

III.  Na zasadzie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego M. C. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 70 zł (siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu wydatków oraz 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem opłaty.

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 22.05.2017 roku

Na zasadzie art. 422 § 2 k.p.k. uzasadnienie wyroku sporządzono w zakresie określonym wnioskiem oskarżyciela publicznego, tj. w części dotyczącej odstąpienia od określenia terminu i formy przeproszenia pokrzywdzonych

M. C. został oskarżony o to, że w dniu 18 lutego 2017r. w L. oraz M. rejonu (...) stosował wobec funkcjonariuszy KP M. mł. asp. T. L. oraz st. sierp. T. O. groźbę bezprawną pomówienia ich o przyjęcie korzyści majątkowej w celu zmuszenia ich do zaniechania prawnej czynności służbowej polegającej na jego zatrzymaniu, a nadto znieważył pokrzywdzonych podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych używając wobec nich słów powszechnie uznanych za obelżywe, tj. o przestępstwa z art. 224 § 2 k.k. i art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Prokuratura Rejonowa w Limanowej wraz z aktem oskarżenia złożyła wniosek o wydanie wobec oskarżonego M. C. wyroku skazującego w trybie art. 335§2 kpk. Wniesiono o wymierzenie oskarżonemu kary 6 miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym oraz zobowiązanie do przeproszenia pokrzywdzonych.

/akt oskarżenia i wniosek Prokuratury Rejonowej w Limanowej k. 46- 48/

Na posiedzeniu sądowym w dniu 22.05.2017 r., w którym oskarżony i oskarżyciel publiczny nie uczestniczyli, sąd uwzględnił wniosek oskarżyciela o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy. Zgodnie z wnioskiem wymierzono oskarżonemu M. C. karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym oraz na mocy art. 34§ 3 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt 2 k.k. zobowiązano oskarżonego do przeproszenia pokrzywdzonych T. L. i T. O..

/protokół posiedzenia i wyrok k. 61- 62/

Orzekając o obowiązku przeproszenia pokrzywdzonych sąd nie określił terminu i formy przeproszenia pokrzywdzonych.

Po pierwsze, oskarżyciel publiczny w swym wniosku o wydanie wyroku skazującego w trybie art. 335§2 kpk nie określił terminu i formy przeproszenia pokrzywdzonych, jak też okoliczności te nie były objęte uzgodnieniem dokonanym z oskarżonym w toku postępowania przygotowawczego (k. 25, 47). Uwzględniając wniosek o wydanie wyroku skazującego w trybie art. 335§2 kpk, sąd nie mógł bez zgody oskarżonego orzec obowiązku przeproszenia pokrzywdzonych określonego w inny sposób, niż to z oskarżonym było uzgodnione i jak to zawarto we wniosku o wydanie wyroku skazującego.

Po drugie, brak określenia terminu i formy przeproszenia pokrzywdzonych nie powoduje, aby wyrok nie mógł zostać prawidłowo wykonany, bowiem takie wyrzeczenie, jak objęte pkt II oznacza, iż przedmiotowy obowiązek stanie się wykonalny wobec oskarżonego już z chwilą prawomocności wyroku i będzie ciążył na oskarżonym do końca terminu orzeczonej wobec niego kary głównej ograniczenia wolności, tj. przez 6 miesięcy (analogicznie do tego, gdy przy środku probacyjnym nie zostanie określony termin jego wykonania, to okresem wykonania tego środka jest okres probacji). Jeżeli zaś chodzi formę przeprosin, to pozostała ona do wyboru oskarżonego, przy czym ma to być forma na tyle skuteczna, aby w toku postępowania przygotowawczego pokrzywdzeni potwierdzili, że takie przeprosiny otrzymali.

Odnosząc się dodatkowo do zawartego we wniosku o uzasadnienie zarzutu obrazy art. 74 kk, to należy zauważyć, że zgodnie z jego brzmieniem czas i sposób wykonania nałożonych obowiązków wymienionych w art. 72 sąd określa po wysłuchaniu skazanego, zaś użycie słowa „skazanego” według komentatorów prawa może oznaczać, że może to nastąpić dopiero w stadium postępowania wykonawczego, a nie w stadium postepowania jurysdykcyjnego. Przy takiej interpretacji tego przepisu sąd będzie mógł zatem w postępowaniu wykonawczym określić czas i sposób wykonania przedmiotowego obowiązku przeproszenia pokrzywdzonych, a w związku a tym nie dopuścił się obrazy tego przepisu przy wyrokowaniu, czyli w postepowaniu jurysdykcyjnym.

Sędzia Marek Kulik